Hoe het bos kan worden waargenomen met een bijzonder kleurenpalette. Het brengt koud én warm samen, maar ook water en vuur, abiotisch en biotisch, dood en leven. Met de enorme branden in Los Angelos krijgt dit werk voor mij een metaforische betekenis van de kwetsbaarheid van het leven.
Een druppel

Een prachtwerk van deze Japanse kunstenaar. Een ode aan het blad, dat met zijn unieke capaciteit van fotosynthese van CO2 en water (H2O) zowel zuurstof (O2) als suikers (CH-verbindingen) kan maken en daarmee aan het begin van de voedselketen staat. Het is de maker van het bos, weerspiegelt op de achtergrond.
Het inspireert mij om de ethische creativiteit van elke mens en de kracht die daarvan uitgaat op de samenleving en de natuur nog eens te onderstrepen en te waarderen. De groeipunten liggen in onszelf om sturing te geven aan wat wij ‘leiders’ zijn gaan noemen maar het toch niet helemaal begrepen hebben. Het systeem groeit altijd van onderop, nooit van ‘bovenaf’.
Follow the wind

Een prachtig kunstwerk. Vanuit dit groepje bomen opnieuw een biodivers bos (her)bouwen. Dat zou wat zijn, het barre politieke klimaat en haar koude noordenwind trotserend. Echt wel.
Winter Forest

Wat oude bomen, die met gezag en wijsheid balans geven in het bos, is wat wij nodig hebben. Hun invloed onder de grond – door symbiose van wortels en schimmels – kunnen per boom tot 10 km rondom reiken. Dan heb je invloed. Het is nodig dat zij zich in het huidige politieke landschap snel tonen. Wat rust in de tent zou wat zijn.
Dit prachtige schilderij onderstreept mijn verlangen naar rijpheid en rust in een wereld vol puberaal machogedrag en competitie. Wat oude bomen – als metaforen voor ‘balans’ – staan bovenaan mijn lijstje. Wie en waar zijn zij? Laten zij zich tonen!
Winter Woodland Birches

Het is een prachtig gestileerde expressie van bos in sneeuw. De berken en hun schaduw vormen een contrastrijk palette met sneeuw en het meer donkere bos erachter.
Mijn associatie is er met een inkomend president die haast kinderlijk de nieuwe boompjes neerzet alsof hij zijn verjaardagslijstje opstelt: Canada, Groenland, Panama, mensen eruit, mensen straffen, mensen vrijlaten, eigen rechtspositie opschonen, tarieven opleggen, desinformatie toestaan…
Hij denkt het bos te kunnen ‘maken’, niet wetend wat achter de heuvel ligt. Wie zal het zeggen. De wijsheid van het bos zelve zal spreken. De president staat er zelf midden in terwijl hij denkt van niet. Hij is zelf één van de boompjes. Het bos kent oerwetten dat individuen niet overleven, dat het altijd ‘samen’ is, een wereld gebaseerd op symbiose én dat voor list en bedrog maar beperkt ruimte is. De goede man is geen diplomaat, dat is nu nog eens duidelijk geworden na zijn one-man-show gisteren. Het is een schreeuwer in een héél groot bos. De wolven zitten klaar, denk ik dan.

