
Een verstild landschap dat een ode brengt aan de schoonheid én wijsheid van de eik. Het schilderij vertelt voor mij het verhaal van de verschillende fasen van het leven, persoonlijk, maar ook van datgene wij aantreffen in de samenleving. Organisaties die komen en gaan, alsmede hun (politieke) leiders.
Jong zijn is mooi en biedt oog op de toekomst, gestript worden van je kroon is minder en omvallen betekent het leven in zijn geheel doorgeven. Het is de cirkel van het leven, die onontkoombaar is. De acceptatie van deze cirkel geeft rust, zeker in het huidige barre politieke landschap. Koud is het er zeker.




