Burgers en bestuurders hebben, zo beschouwd, dezelfde hoogte. Dit is een wezenlijk uitgangspunt van de idee van representatieve democratie. Dit beeld is een metafoor, uiteraard. De vergelijking met de werkelijkheid gaat in veel gevallen mank, helaas. Hoewel, zeker niet altijd. Er zijn voorbeelden, die de regel bevestigen. Dat zijn de echte leiders.
De zwarte pion als onderdeel van de groep, van de samenleving, onder de mensen toegankelijk, luisterend, transparant, verbindend, communicerend, de eigen achtergrond nooit vergetend of verloochenend en vooral wetend dat het niet meer is als de witte pion. Zou dat niet geweldig zijn!?
