Tot het begin van Middeleeuwen had de zee nog vrij toegang totaan de Brabantse Wal bij Halsteren. Vanaf de hooggelegen zandgronden moet rond het jaar 500 een uitgestrekt schorrelandschap te zien zijn geweest.
De eerste bedijkingen ter plaatse kwamen pas zo’n 700 jaar later aan het begin van de 13e eeuw. En de Auvergnpolder, die is weer zo’n 500 jaar later ontstaan, in 1692. Dit prachtige getijdenlandschap ging ons vooraf. Een persoonlijke impressie.
Op basis van schetsen en oud fotomateriaal van vader Ad Kruf is de Oude Beymoerpolder van rond 1950 afgebeeld. Het is een landschap met een beek vanaf de Brabantse Wal. Het is de plek waar 2500 tot 7500 jaar oud kwelwater uit diverse zandvoerende pakketten naar buiten treedt. De landbouwgronden zijn drassig. Ecologisch was het ooit een paradijs.
De ijsvogel wacht op zijn kans in het sneeuwlandschap. De oostenwinden hebben de sneeuw aangevoerd.
Het Café ‘Van Elzakker’ aan de Buurtweg heb ik geschilderd in een oud-Brabantse landschappelijke setting, die bestaan zou kúnnen hebben. Mijn overgrootvader Jan ‘De Kuper’ Kruf, was bevriend met de eigenaar van dit authentieke café. Hij nam mij als kind er wel eens mee naar toe. Er liggen mooie herinneringen.
Het café bestaat niet meer – het is met de aanleg van de wijk ‘Rode Schouw’ tegen de vlakte gegaan – maar was voor velen in mijn dorp Halsteren lang een historisch en iconisch plekje.
Beeld van de gezichtsbepalende boerderij in Halsteren: ’t Lindeke. Deze boerderij heb ik geschilderd in de status van 1963. De weilanden in het beeld van rond 1900. Mijn overgrootvader Jan (de Kuper) Kruf vertelde mij als jongetje de verhalen over de bloemrijke weilanden in Halsteren aan het begin van de 20ste eeuw. Voor mij een iconisch beeld.
De Anthoniusmolen is een monument in Halsteren. Ik ben er duizenden keren voorbijgereden op mijn fiets vanuit de Schubertstraat in Halsteren naar het Juvenaat in Bergen op Zoom vice versa, gegrifd in mijn geheugen en onderdeel van mijn DNA, nu in een schets vastgelegd. Hij staat bovendien op enkele steenworpen van het huis van mijn opa en oma. Oergrond dus.
Kruf Huyssons 