
De hoogte van het witte schuim begint op 5 meter. Zo hoog dus stond het water. Vanaf dit punt loopt de Brabantse Wal over zo’n 250 meter op van 0 naar 10 meter +NAP.

De hoogte van het witte schuim begint op 5 meter. Zo hoog dus stond het water. Vanaf dit punt loopt de Brabantse Wal over zo’n 250 meter op van 0 naar 10 meter +NAP.

Vertrek uit het geboorteland voor studie heeft geleid tot veel heimwee en verlangen. Vriend, studiegenoot en dichter Kees Wagtmans (1983) bracht dit gevoel zo prachtig onder woorden in het volgende gedicht:
Herfst in Halsteren
Is herfst in overal
Maar thuis als een verloren zoon
Is een seizoen in eigen huid
Bibliografie
Wagtmans, K. (1983). Herfst in Halsteren. In C.J.J. Wagtmans. Achttien Gedichten, Cantonese Boy Press, 1983, pp. 15.

Een prachtig kunstwerk. Vanuit dit groepje bomen opnieuw een biodivers bos (her)bouwen. Dat zou wat zijn, het barre politieke klimaat en haar koude noordenwind trotserend. Echt wel.

Het is een prachtig gestileerde expressie van bos in sneeuw. De berken en hun schaduw vormen een contrastrijk palette met sneeuw en het meer donkere bos erachter.
Mijn associatie is er met een inkomend president die haast kinderlijk de nieuwe boompjes neerzet alsof hij zijn verjaardagslijstje opstelt: Canada, Groenland, Panama, mensen eruit, mensen straffen, mensen vrijlaten, eigen rechtspositie opschonen, tarieven opleggen, desinformatie toestaan…
Hij denkt het bos te kunnen ‘maken’, niet wetend wat achter de heuvel ligt. Wie zal het zeggen. De wijsheid van het bos zelve zal spreken. De president staat er zelf midden in terwijl hij denkt van niet. Hij is zelf één van de boompjes. Het bos kent oerwetten dat individuen niet overleven, dat het altijd ‘samen’ is, een wereld gebaseerd op symbiose én dat voor list en bedrog maar beperkt ruimte is. De goede man is geen diplomaat, dat is nu nog eens duidelijk geworden na zijn one-man-show gisteren. Het is een schreeuwer in een héél groot bos. De wolven zitten klaar, denk ik dan.

Een prachtige reflectie op een stille winternacht in het bos. Een moonlight serenade. Even een moment van rust om tot jezelf te komen. Laat de stroom gewoon even stromen.