Oriëntatie
Het moet gezegd. De stroom aan berichten, artikelen en boeken over ‘de toestand in de wereld’ is immens. Een brandkraan die wagenwijd openstaat, 24/7. Oriëntatie lijkt een kunst op zich te worden. Waar staan wij? Waar sta ik? Wat is er gaande? Wat is waardevol? Wat niet? Hoe bepaal ik mijn positie? Hoe kan ik groeien, overleven, liefhebben?
Het voelde, rondlopend in deze immense wereldbibliotheek, even alsof ik was losgelaten in het gebouw op bovenstaande foto. Een gebouw waar ik geblinddoekt was heen gevoerd, blinddoek af en de oriëntatie-vraag kreeg voorgelegd. Tja… een gebouw, waar hard wordt gewerkt, zo lijkt het, de metalen klanken in de verte klinken, vreemd en onbestemd. Hier wordt iets bijzonders geproduceerd, dacht ik, maar wat? Geen geuren die helpen. Met een dergelijk fantastisch construct moet het wel over kwaliteit gaan, maar welke en waarvan?` Waarvoor en met welk doel zijn deze ruimten ontworpen? Ik weet niet waar ik ben, elke oriëntatie op plaats en tijd is weg. Het licht kan helpen, dacht ik, maar het is praktisch ontdaan van elke kleur.
Het was even of Franz Kafka naast mij stond of dat ik op reis was met Isaac Asimov op één van zijn avonturen. Het was alsof ik in een kelder van een gebouw was beland, waarvan ik de functie niet weet, alsof ik mij ergens in een grote draaiende motor van een auto bevond, waarvan ik niet weet welke richting de bestuurder in gedachten heeft, wie de bestuurder is, waar de reis heengaat en wie er in de auto zitten.
Dat was ook het gevoel vannacht én vanmiddag. De behoefte aan oriëntatie. Enerzijds het debat tussen twee presidentskandidaten. Het toonde twee totaal verschillende wereldopvattingen, met geheel andere netwerken van mensen, belangen, principes, verdienmodellen en organisaties erachter en eronder. Het duel op leven en dood tussen twee volksstammen. Anderzijds het gevoel van het EU-besluit vandaag vóór het nieuwe landbouwbeleid met veel van de commerciële waarden van de oude economie in tact, waarbij natuurontwrichting niet wordt ontzien of is gezekerd, waarbij innovatie zo zacht is als boter. Er waren toch de nobele en strakke gedachten van de Green Deal! Of was er toch geen deal? Of niet? Kraakt de democratie – gebaseerd op individuele belangen, voorkeuren en keuzes van burgers – nu in haar voegen als het mogelijk is en relatief eenvoudig om grondwaarden en grondrechten – in constitutionele zin – te schenden? Of is dit het? Oriëntatie is het woord.
Ik laat mijn intuïtie, mijn binnenste ik spreken bij de oriëntatie op de voorliggende standpunten en gemaakte keuzes. De aarde is toch echt de enige weg. Piketpaal. Publiek is als het erop aankomt beter dan privaat. Of beter: publiek-inclusief privaat, publiek als kader voor privaat. De ziel is de basis voor oriëntatie.
Ts’uu
Ontstaan vanuit de bossen van British Columbia. Ts’uu is de naam. Komend van de Haida-cultuur en het is hun naam voor de boom Thuja plicata (L.), de Reuzenlevensboom, of Western red cedar. Van het hout werden en worden totempalen vervaardigd. Deze bevatten wijsheid en respect en reflecteren het collectieve denken van de groep, hun geschiedenis, meningen en emoties…
De naam Ts’uu wordt gebruikt in de Haida-taal, gesproken door de indianen van Brits-Columbia, het Prins van Wales-eiland en in Hydaburg en Ketchikan in Alaska en op de Koningin Charlotte-eilanden in Canada.
Bijzonder aan Ts’uu is dat het twee stel hersens heeft, de ratio en het gevoel. Beide zijn zeer goed ontwikkeld en staan volledig in verbinding met elkaar. Dit maakt Ts’uu tot een wezen met een hoog IQ en EQ.
Elke kleur staat voor een waarde of is in verbonden met de natuurlijke ecosystemen of biomen.
Deze is voor kleinzoon Sebas met alle adviezen die een grootvader zijn kleinzoon kan geven. Future-proof so to speak. De kleuren bevatten de lessen van een grootvader.
Bibliography
Drengson, A., & Taylor, D. (2008). Wild Foresting: Practicing Nature’s Wisdom. Gabriola Island, BC Canada: New Society Publishers, 288 pp. Link
Norton, H. (1981). Plant Use in Kaigani Haida Culture: Correction of an Ethnohistorical Oversight. Economic Botany Vol. 35, No. 4 (Oct. – Dec., 1981), pp. 434-449 (16 pages). Springer, https://www.jstor.org/stable/4254321
Romantic Ireland
Toen wij – dochterlief Louise en ik – even stopten op onze reis door Ierland was het landschap koud en grijs. Het had de hele dag geregend. De wolken hingen zwaar, maar het was even droog. Kort uit de auto na vele kilometers. Wij keken al uit naar onze volgende pub, in Galway. Met muziek, dans en uiteraard een pint of Guinness. Als door een hogere kracht kwam even de zon door en wierp haar magisch licht over het landschap en ons. Klik. Met dit romantisch beeld op zak, vervolgden wij onze weg. Dankbaar voor dit bijzonder moment.
De mystiek van Venetië
Kruf Huyssons 