Tag: Landschap

Geplaatst op

Intérieur de Forêt

Interieur_de_foret_par_Paul_Cezanne_Yorck
Paul Cézanne (1898-1999) Intérieur de Forêt [oil on canvas]. Fine Arts Museums of San Francisco.


Een blik op het interieur van een organisatie kan inzicht geven hoe zij er echt bijstaat. Zij dient in overheidsland de democratische principes van transparantie, rechtmatigheid, verantwoording en aansprakelijkheid richting de burger. Zij kan ex ante zijn, maar ook ex post als gelijk welk bestuur verantwoording aflegt aan haar burgers of klanten in bijvoorbeeld een jaarverslag. Het is een vak omdat je moet weten welke indicator iets zegt over wat. Het oog moet precies zijn, de kennis voor uitleg en interpretatie aanwezig.

Een voorbeeld van een voortreffelijke blik op een interieur, in dit geval van een bos in het Parc du Château Noir in de provincie Aix-en-Provence door Paul Cézanne – onderweg tussen impressionisme en kubisme. Het kan dienen als illustratie hoe essentieel en verfijnd die blik kan zijn.

Dit schilderij is één van de meesterwerken hier gemaakt. De serie wordt wereldwijd geroemd om haar precisie in sfeer, atmosfeer en kleurstelling. Het zijn als ware transecten, doorsneden, die ons vertellen in welke fase het bos zich bevindt, hoe oud het bos is, hoe haar structuur, welke boomsoorten er groeien en hoe de groeiomstandigheden zijn.

Kan het een inspiratie zijn om voortaan (naast een woordenpalet) een kleurenpalet toe te voegen aan elk jaarverslag? Met één blik het interieur vangen. Indien zo, laat dan Cézanne dé inspirators zijn, de meester van de diagnose.

Geplaatst op

My Landscape

© Jack Kruf (2005) My Landscape [fine art print]. Breda: Private collection.
My Landscape, taken in 2005 in Scotland on the road with my girls, is full of mental layers and personal reflections of that time. The colour palette is natural with the brown fields, the grey clouds, the misty mountains on the far horizon and the small boat with a man on the lake. It feels like a painting inspired by the philosophy of landscape.

Geplaatst op

Romantic Ireland

Toen wij – dochterlief Louise en ik – even stopten op onze reis door Ierland was het landschap koud en grijs. Het had de hele dag geregend. De wolken hingen zwaar, maar het was even droog. Kort uit de auto na vele kilometers. Wij keken al uit naar onze volgende pub, in Galway. Met muziek, dans en uiteraard een pint of Guinness. Als door een hogere kracht kwam even de zon door en wierp haar magisch licht over het landschap en ons. Klik. Met dit romantisch beeld op zak, vervolgden wij onze weg. Dankbaar voor dit bijzonder moment.

Geplaatst op

Het pad

Kruf, J.P. (2018). Het pad. Posbank.

In een tijd van grote dynamiek, waarin wij thans leven, lijkt het vinden van het eigen pad tevens dé tocht die wij moeten afleggen. Een pad van ontdekking naar de natuur, ook onze natuur, en vooral gebaseerd op de eigen waarneming en reflectie. Dit pittoresk plaatje, geschoten op de Posbank, past in de inspiratie van dit boek. Aan de horizon schijnt de zon. Een beeld uit de romantiek. 

Dit moment was aanleiding voor herlezing van de Filosofie van het landschap van cultuurfilosoof Ton Lemaire  (1970). Het heeft mij mede gevormd in het begrijpen hoe natuur en landschap om ons heen liggen, ook door de tijd heen.

Geplaatst op

Horizon

Kruf, J.P. (2015). Horizon.

Wij leven in een tijd, zo bedacht ik mij, waar de horizon wederom belangrijk wordt. Een renaissance van de einder, waar het leven is zoals wij dat ons voelen en bedenken. Varend met de veerpontjes door Nederland, de grote rivieren kruisend, weg van de gebaande paden, de virussen, het klimaat en de strakke kerven van social media. Weer terug in het landschap. Thuis. Met Marsman in de ziel.

Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman, 1936.

Na een verkiezing georganiseerd door Poetry International en de Wereldomroep in 1999 uitgeroepen tot ‘Gedicht van de eeuw’.

Memory of Holland

Thinking of Holland
I picture broad rivers
meandering through
unending lowland:
rows of incredibly
lanky poplars, huge
plumes that linger
at the edge of the world;
in the astounding
distance small-holdings
that recede into space
throughout the country;
clumps of trees, town-lands,
stumpy towers, churches
and elms that contribute
to the grand design;
a low sky, and the sun
smothering slowly in mists, pearl-gray,
mother-of-pearl;
and in every county
the water ’s warning
of more catastrophes
heard and heeded.

Translated by Irish poet Michael Longley.