Europa

Kruf, J. (2025). Europa [fine art print]. Breda: privécollectie.
Deze week werd kleinzoon Jochem 3 jaar. Een groots moment voor een mooi en pienter manneke. Hij is voor mij verbonden met de wijsheid van het bos en van de oude eiken in het bijzonder. De bijnaam van kleinzoonlief is Duir, het Keltische woord voor eik, de toegang naar hogere wijsheid. Toen Europa nog volstond met eiken stond deze boom  in het hart van en was de levensader voor de Keltische cultuur.

Deze wijsheid hebben wij wederom hard nodig gezien de dynamiek deze week op het Europese toneel, waarin de Verenigde Staten lieten zien hard op weg te zijn naar een dictatuur, net als Rusland. De geschiedenins nam een wending op Valentijnsdag 2025. Deze eiken werden deze week tevens symbool voor de wijsheid van Europa, het oude, diep gewortelde continent.

Het contrast van de onschuld en vrolijkheid van kleinzoon Jochem aan de ene kant en de grootheidswaanzin van Trump en consorten aan de andere kant kon niet groter zijn. Ik houd vast aan de wijsheid van de eik.

In the Wild North’

‘In the Wild North’ door Ivan Shishkin (1891), National Art Museum of Ukraine, Kyiv.

Dit schilderij is niet alleen een stille ode aan de resilience van de boom, maar ook aan de Terra incognita van de polaire gebieden van onze planeet.

De hoofdlijnen in het nieuws wijzen op niet alleen een definitief, althans voor hele lange tijd, vertrek uit de ijstijd, maar ook dat dit een mooie 🇩🇰 🇪🇺uitkijkpost zou zijn om de (vermeende) vijand goed in de gaten te houden. Dat zijn nu eens niet de Russen, maar de Amerikanen. 🧐

Fantastisch schilderij waarvan mijn achterkleinkinderen zullen zeggen: “Zag de wereld er toen zo uit?”

River

‘River’ door Frits Thaulow (1886)

Door dit prachtige bos stroomt een riviertje. Of is het andersom, wordt dit prachtig riviertje omgeven door bos. Het is beide. Er is altijd die essentiële balans tussen bos en water. Van nature buffert het bos bij veel wateraanvoer en doseert bij weinig.

Ik ben er even naast gaan zitten om bij te komen van de wereldlijke hectiek van de afgelopen 10 dagen. Het reinigende geluid van kabbelend water dringt door mijn ziel. De unieke combinatie van bos en water is hier vol leven. De eerste scharrelende vogels zijn een voorzichtige voorbode van een veranderend tij. Het is nog winter, maar de wind fluistert een nieuw geluid…

 

The Storm

‘The Storm’ door Narcisse-Virgilio Diaz de la Peña (1971), The National Gallery.

Dit schilderij van één van de leden van de School van Barbizon, is een combinatie van de overheersende stormachtige lucht met zijn grijze wolkenmassa’s en de gure vlakte.

Het ‘verwoordt’ de dreiging op van een storm. Het is een heideveld, prachtig, maar uiteraard was dit voorheen een prachtig bos. Overbegrazing door met name koeien en schapen enerzijds en grootschalige houtkap anderzijds heeft hier geleid tot een heideveld. Mooi, zeker, maar toch even wat perspectief en historisch besef aangebracht.

De storm in het politieke landschap van heer Donald is aan het razen. Grootschalige kap, waarbij democratische instituties compleet worden gepasseerd, lijkt diep in niet alleen de Amerikaanse samenleving te gaan snijden, maar ook de wereld-orde te herschikken. Een schilderij als metafoor. Storm dus. Prachtig schilderij, zeker wel.

Zie ook The National Gallery.

The Forest in Winter at Sunset

‘The Forest in Winter at Sunset’ door Théodore Rousseau (gemaakt tussen 1846–1867)

Dit monumentale bosgezicht, ongeëvenaard door zijn schaal en ambitie, is gestart vroeg in Théodore Rousseau’s carrière. Het was bij zijn dood nog niet voltooid, ondanks de aansporing van Jean-François Millet en andere bevriende kunstenaars om het te voltooien en tentoon te stellen.

Naar verluidt was het Rousseau’s bedoeling om het effect na te bootsen van een zonsondergang die hij in december 1845 had gezien in Bas-Bréau, een deel van het bos van Fontainebleau.

De wirwar van bomen, ontdaan van gebladerte en doordrenkt met diepe kleuren, brengt een gevoel van ontzag voor de natuur over dat wordt versterkt door de aanwezigheid van twee boeren in het midden.

Het schilderij is een ode aan het bos omdat dit het netwerk toont dat het bosecosysteem in feite is.