Tag: Natuur

Geplaatst op

Woodcutter in the Forest

‘Woodcutter in the Forest’ door Jean Francois Millet (ca. 1850/52)

‘Woodcutter in the Forest’ door Jean François Millet (1850/52 geschilderd). Realistisch, de School van Barbizon. Een meester in het vangen van expressies.

Millet legde 175 jaar geleden de houtakker en zijn kornuiten meesterlijk vast. Lijfelijk. Met de mystiek van het bos op de achtergrond nog voelbaar, is het vooral de open wond aan de boom, die zo direct zichtbaar is. Confronterend. Dit doet pijn. Millet was ter plekke.

De vergelijking is er met de nieuwe Amerikaanse president die eergisteren werd geinaugureerd en die nu de bijl zet aan de wortel van samenleving en democratie, dit met de meest curieuze en inhumane besluiten. Dit schilderij is een reminder hoe het zal gaan.

Geplaatst op

Bear in the Birches

‘Bear in the Birches’ door Charley Harper

Soms kom je een beer op je pad tegen, zwervend op zoek naar voedsel. Hij kijkt waar nog wat te vinden is in het winterse bos. Een beer die door het berkenwoud aan het rondscharrelen is om te zien of er iets van zijn gading te vinden is. Bijzonder moment om dit mee te maken.

Welnu, gisteren is er één aan het rondscharrelen gegaan, Panama, Canada, Groenland… Wat een moment. Wel oppassen, want hongerige beren kunnen gevaarlijk zijn!

Een klasse-ontwerp van Charley Harper. De schakering is er één van camouflage.

Geplaatst op

Winter Woodland Animals

‘Winter Woodland Animals’ door Antonio Alcalá en Katie Kirk

In het bos ging het nieuws dat er een nieuwe wind zou gaan waaien. Vandaag was het dan ook een dag van waakzaamheid. Kijken en luisteren met gespitste oren!

Een vreemd briesje waaide vandaag door de kronen van het grote bos. Vele dagen van alert zullen moeten volgen. Immers alle dieren in het bos voelden het, getraind als zij zijn in het bespeuren van gevaar of onraad, vaak op grote afstand: het briesje was soms fluisterend maar had de tonen van een orkaan. Zij was verpakt met gouden draden, die o zo verleiden, maar zich nu al vormen tot een akelig web. Vrijheid heeft geen webben nodig. Verstrikt raken is het einde van vrijheid. Het bos komt anders tot stilstand. En dat willen de dieren in bos niet.

Mooi is dat ‘forever’ is doorgestreept. Het zijn bijzondere postzegels met een ode aan vooral deze vier dieren van het woud: hert, konijn, uil en vos. Het bos en haar dieren zijn slim, echt wel.

Bron: http://virtualstampclub.com/lloydblog/?p=14866

Geplaatst op

Snow Scene in the Black Forest

‘Snow Scene in the Black Forest’ door Carl Friedrich Wilhelm Trautschold (1815 – 77), London: Victoria & Albert Museum.

Het Zwarte Woud is home territory voor mij. Ik heb er gewerkt als bosarbeider én gestudeerd vanuit Wageningen University.

Als je een jaar in het bos rondloopt, voel je als het ware waarom de bomen staan waar ze staan. Je voelt de aantrekkingskracht van het licht, de kracht en rijkdom van de bosbodem en de invloed van weer en wind. Het bos is net als de samenleving. Er zijn vele parallellen. Ik weet van mijn professor Roelof Oldeman, dat het bos altijd op weg is naar zichzelf, naar de eigen ziel. Dat is de samenleving ook.

Wat een prachtige plek in het bos. Ik was er. Koud was het.

Geplaatst op

Wooded Landscape in Snow

‘Wooded Landscape in Snow’ door Ludvig Munthe (1870)

Het is het avontuurlijke dat in ons wordt losgemaakt als we onze tocht door het bos voortzetten. De ontdekking drijft ons. Spannend wordt het wel.

Maandag a.s. is zo’n dag die lijkt op dit schilderij. De ingang tot een erg donker deel van het bos. Wat staat ons te wachten? Wat komen wij tegen? Waar leidt het pad ons heen? En welke trollen, kobolten en andere snoeshanen komen wij tegen? Het bos en de natuur biedt veel metaforen met onze eigen gang en die met de samenleving.